Άδειες καρέκλες

Οι άδειες καρέκλες στις αίθουσες αναμονής των σιδηροδρομικών σταθμών μας φέρνουν στο νου το εφήμερο των ανθρώπινων πραγμάτων, την παροδικότητα των σχέσεων, το φευγαλέο του ζην. Παραδόξως αντί να μας θλίβει μια τέτοια σκέψη, μας κάνει να νιώθουμε βαθιά και ζεστή εμπιστοσύνη προς τις αδιάκοπες ροές του σύμπαντος. Πίσω από την αέναη κινητικότητα αυτών των ροών υποψιαζόμαστε την σπειροειδή τους διάταξη, ή ακόμα πιο τολμηρά την απόλυτη κυκλικότητα των τροχιών τους.