Πολιορκία

Μετά από οχτώ χρόνια στενής πολιορκίας νιώθουμε τις δυνάμεις μας να μας εγκαταλείπουν. Το στράτευμα δεν διαθέτει άλλες ψυχικές αντοχές. Ο ανεφοδιασμός έχει καταστεί αδύνατος. Τρώμε αδέσποτα γατιά και σκυλιά. Σβήνουμε την δίψα μας σε λασπόνερα. Λοιμοί, πανούκλα και μολύνσεις μας αποδεκατίζουν. Πολλοί σύντροφοι μιλάνε μόνοι τους κατά τις λιγοστές ώρες της ανάπαυσης. Άλλοι έχουν ήδη λιποτακτήσει. Ενώ σχεδόν όλοι βρισκόμαστε υπό το κράτος μιας τρέλας που έχει γεμίσει το μυαλό μας ομίχλες: δεν ξέρουμε πια αν είμαστε οι πολιορκητές ή οι πολιορκημένοι.