Ένα εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο είναι πιο επιβλητικό θέαμα και από εγκαταλελειμμένο ναό. Στον ναό που ερειπώθηκε βλέπουμε το γύρισμα των αιώνων, τον θάνατο του θεού, τους απέραντους κύκλους του χρόνου. Στο εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο παρατηρούμε το γύρισμα των στιγμών, χιλιάδες μικρούς θανάτους, την ανυπαρξία του χρόνου...
Τα νεκρά ξενοδοχεία είναι ιερά του χαμένου έρωτα. Και θα έπρεπε όλοι να τα τιμάμε αφήνοντας λουλούδια στις ξεχαρβαλωμένες πόρτες τους και κλαίγοντας πάνω από τα άγρια χορτάρια του αυλόγυρου.
Αλλά είναι και μνημεία σύγχρονων ερώτων – αφού δείχνουν την ματαιότητα σε όλο της το μεγαλείο. Ενώ καταδεικνύουν ότι και μετά την εγκατάλειψη, η ζωή, κατά κάποιο τρόπο, συνεχίζεται.
