Ο βιολιστής πέθανε. Καρδιακή προσβολή την ώρα που μελετούσε μόνος στο δωμάτιο του. Κάναν μέρες να το ανακαλύψουν οι γείτονες. Ήτανε άλλωστε μονήρης και αντικοινωνικός. Όταν θορυβημένοι από την μπόχα σπάσαν την πόρτα και τον βρήκαν, το πτώμα του βρισκόταν σε στάδιο αποσύνθεσης. Στο χέρι του κρατούσε σφιχτά το βιολί. Ενώ δίπλα του έστεκε όρθιο - σα μεταλλικό δέντρο που φύτρωσε από τον θάνατό του - ένα αναλόγιο.
Πάνω στο αναλόγιο, μπροστά από τις δυσανάγνωστες παρτιτούρες, ένας μετρονόμος συνέχιζε το ακριβές τικ τακ του, πιο αργά και πιο σιγανά τώρα, μετά από τόσες μέρες αδιάκοπης λειτουργίας, σαν σκύλος που κουνάει την ουρά μπροστά στο πεθαμένο αφεντικό του.
